2019 નો પ્રારંભ થયો. અને સાથે જ 21મી સદી આજે 19 વર્ષની થઈ હોય તેવું લાગે છે. પણ છેલ્લા બે વર્ષમાં 2 ઓપરેશન અને દરરોજની અનિર્ણયક સવાર પછી એટલું તો સમજી ગયો છું કે જીવનમાં દૂરનું કોઈપણ આયોજન કરવું નહીં.
જેમ ભારતીય ટીમનો ભૂતપૂર્વ કેપ્ટન એમએસ ધોનીને યાદ રાખવો, 'પડશે એવી દેવાશે' તો જ તમે શાંત ચિત્તે ઊંઘી શકો છો. જે ભવિષ્ય તમારાં હાથમાં જ નથી તેના માટે શા માટે ખોટાં પ્રયત્ન કરવાના ? જેમ શતરંજની રમતમાં છેલ્લો રહેલો સિપાહી રાજાને મારીને બાજી પલટી શકે છે એમ જીવનમાં પણ છેલ્લી રહેલી આશા જ આખું જીવન પલટી નાખે છે.
મારા અમુક 'વાણિયા' દોસ્ત છે જે જીવનનો સીધો હિસાબ માંડે છે, સમય જ સમયનું કામ કરશે કારણકે 'માધવ'ની મરજી આગળ કોઈની મરજી ચાલતી નથી. અને તેનો હિસાબ એકદમ ચોખ્ખો છે જે અંધને પણ સ્પષ્ટ સમજી શકાય.
ફિલ્મ સુલતાન એક વાત શીખવે છે, જીવન એક યુદ્ધ છે અને તેનો નિયમ બોક્સિંગ રિંગના અનુસાર છે. રિંગની અંદર જે મારે છે તે નથી જીતતો પણ જે સૌથી વધુ માર ખાઈ છે તેની જીત થાય છે. જે ફરીથી ઊભો થઈને સામે વાર કરે છે તેની જીત થાય છે.
જ્યારે પણ આંતરિક રીતે તૂટવાનો ભય સતવવા લાગે ત્યારે ખુદના જ કોઈ અખંડ નિર્ણયને યાદ કરીલો આપોઆપ તમારામાં નવા પ્રાણ ફૂંકાઈ જશે.
જીવનમાં કોઈ પણ નવી પરિસ્થિતિ સામે આવી જાય ત્યારે તેનો ધીરજથી સામનો કરો કારણકે, તમારી જે માતૃભાષા છે તેને તમે જન્મથી જ નથી શીખ્યાં પણ સમયની સાથે તેમાં સુધારા વધારા કરતાં કરતાં શીખ્યા છો. તો આ પરિસ્થિતિ પણ સમય જતાં સામાન્ય બની જશે અને આ સમય પણ વીતી જ જશે. બસ લડતાં રહો
